Jan tilt mijn fiets aan boord, Simone en scheepshond Buddy verwelkomen me met een brede glimlach en een knuffel (van Buddy:)… ik neem plaats in de fijne bank op het achterdek, de trossen zijn los en daar gaan we… op weg naar Hellevoetsluis.
Ook als je vaker op het Haringvliet vaart, blijft het bijzonder om het eiland vanaf het water te zien. De palmboom op het Havenhoofd verdwijnt langzaam uit het zicht… en Jan vertelt ondertussen enthousiast dat ze net een grote groep Flamingo’s hebben gezien… Flamingo’s, op het Haringvliet??? Meent hij dit of is dit een grap…? Ik heb er nog niemand over gehoord en dit lijkt me een gevalletje… eerst zien, dan geloven! Simone schenkt een kop thee voor me in, met kletskop (naam van het koekje:). Het zonnetje komt door. Ik ben nog maar net van huis maar ik krijg ineens zo’n vakantiegevoel. Er wordt voor me gezorgd en ik hoef alleen maar achterover te leunen en te genieten van het uitzicht. We naderen de Slijkplaat, waar altijd veel vogels te zien zijn. Ik mag de verrekijker lenen van Jan en Simone om met eigen ogen te kunnen zien welke vogels er zijn neergestreken. Het is dus toch echt waar, ik zie ze nu met mijn eigen ogen… Flamingo’s! Ook al heb ik op Bonaire tientallen Flamingo’s gezien. Dit is toch echt uniek, ik zie de roze vogels die afsteken tussen de andere vogels en op stelten lijken te staan.
Mijn dag kan al niet meer stuk.
